W dniach 27–29 lipca 2012r. Stowarzyszenie SANITAS uczest­ni­czyło w III Forum Karpackim „Na Wołoskim Szlaku”, które od­było się w Rajczy koło  Żywca.

Podczas Forum od­było się m.in. spo­tka­nie człon­ków Porozumienia Karpackiego „Karpaty Naszym Domem”.

Zostały za­pre­zen­to­wane dzia­ła­nia człon­ków Porozumienia oraz szcze­gó­łowo omó­wiona treść Porozumienia oraz jego re­gu­la­min. Przedyskutowane zo­stały też kie­runki roz­woju Porozumienia i moż­li­wo­ści wspól­nych przedsięwzięć.

Mieliśmy przy­jem­ność wy­słu­chać przed­sta­wi­cieli grup ro­bo­czych ds. Konwencji Karpackiej, któ­rzy zre­fe­ro­wali wy­pra­co­wane przez sie­bie ekspertyzy:

• Pasterstwo Karpat, Małgorzata Kiereś  – Muzeum Beskidzkie w Wiśle
• Muzyka Karpat, Piotr Kohut  — Fundacja Pasterstwo Transhumancyjne
• Gospodarstwo pa­ster­skie,  Józef Michałek  – Tatrzańsko-Beskidzka
  Spółdzielnia Producentów “Gazdowie”
• Szlak Kultury Wołoskiej,  Zdzisław Błachut  – Wiejski Ośrodek Kultury w Ochotnicy Górnej, Jadwiga i Krzysztof Wielgusowie — Instytut Architektury Krajobrazu  Politechniki Krakowskiej
• Ochrona przy­rody Karpat,  Wojciech Mróz  – Instytut Ochrony Przyrody PAN
• Udział pu­bliczny w Konwencji Karpackiej, Monika Ochwat-Marcinkiewicz -Stowarzyszenie Ekopsychologia

“Redyk Karpacki 2013 – pa­ster­stwo trans­hu­man­cyjne ko­lebką kul­tury Karpat”. Bardzo cie­kawą pre­zen­ta­cję na ten te­mat przed­sta­wił  Piotr Kohut.

Głos za­jęli rów­nież za­pro­szeni go­ście, m. in. Europoseł dr Jan Olbrycht oraz Wójt Gminy Rajcza Kazimierz Fujak.

Warto do­dać że osoby które za­ło­żyły Porozumienie są cu­dow­nymi, peł­nymi cha­ry­zmy ludźmi z pa­sją, dla któ­rych naj­waż­niej­sze jest kul­ty­wo­wa­nie tra­dy­cji re­gio­nów kar­pac­kich, bu­do­wa­nie współ­pracy mię­dzy­na­ro­do­wej wśród miesz­kań­ców Karpat, ochrona przy­rody oraz sze­rze­nie tych war­to­ści. Są to „praw­dziwi” lu­dzie
ko­cha­jący Karpaty.

Wróciłyśmy stam­tąd z jesz­cze więk­szą ener­gią i za­pa­łem do tego, aby na­szymi dzia­ła­niami nie tylko po­ma­gać lu­dziom, ale rów­nież bu­do­wać w nich świa­do­mość przy­na­leż­no­ści do tej wspa­nia­łej i jakże cie­ka­wej i war­to­ścio­wej kultury.

Dla lu­dzi, któ­rych do­tknęła ciężka cho­roba, nic bar­dziej nie przy­spie­sza pro­cesu zdro­wie­nia jak kon­takt z cu­dow­nie ota­cza­jącą nas przy­rodą. Oczarowanie jej pięk­nem jest le­kar­stwem dla du­szy i umy­słu, co  daje we­wnętrzny spo­kój oraz mo­ty­wa­cję do walki oraz czę­sto prze­war­to­ścio­wuje na­sze życie.

W przy­szłych or­ga­ni­zo­wa­nych przez nas ak­cjach bę­dziemy się sta­rać, aby pod­kre­ślać istot­ność na­szego po­cho­dze­nia, a mło­dych lu­dzi na­uczyć sza­cunku do prze­szło­ści i ota­cza­ją­cego nas świata pięk­nej przyrody.